Przepiękny ogród za budynkiem Biblioteki w centrum Krakowa, tuż za mostem Dębnickim gościnnie powitał wystawców o różnych, bardzo interesujących specjalnościach. Byli pisarz ikon, wikliniarz, garncarz, powroźnik. Każdy przedstawiał swoją twórczość, historię dziedziny którą sie interesuje, historie swoich zainteresowań oraz pokazywał i uczył.
Pierwszy raz w akcji widziałam urządzenia do splatania sznurów z okresu średniowiecza i późniejszych, napędzanych ręcznie. Powroźnikarz, to zapalony rekonstruktor w stroju używanym przez ten cech, ze znakiem cechowym pochodzący z Wieliczki, prezentował między innymi linę wycofaną z użytku w kopalni soli, grubą na kilkadziesiąt centymetrów, która przez lata pracy nasiąkał solanką.
Występowały Panie w sukniach i kostiumach zrobionych na szydełkach z parasolkami dopasowanymi do sukni. Panie zrzeszone są w kole przy Domu Kultury dla osób niedosłyszących i głuchych. Ich dzieła były rewelacyjne.
W międzyczasie, muzycznie okraszał wydarzenie Pan prezentujący oryginalne i bardzo rzadkie flety słowackie. Przedstawiał ich historię oraz sposób grania. Bardzo ciekawe instrumenty, odmienne od używanych przez naszych muzyków.
Tanecznie uprzyjemniał nam czas zespół z Miechowa. Podróżowaliśmy w czasie od okresu napoleńskiego po dziś w różnych tańcach i inscenizacjach z krakowskim lajkonikiem uderzającym publiczność buławą na szczęście.
Publiczność odwiedzająca moje stoisko była bardzo zaintersowana koronką, jej historią i sposobem powstania, a także kordonkami i narzędziami używanymi do tego celu.
Najmłodsi uczyli się szydełkowania, ponieważ koronka frywolitkowa na czółenku jest techniką trudniejszą do opanowania niż szydełkowanie. Bardzo jestem ciekawa czy będą tę naukę kontynuować. Bez względu na to jaką dziedzinę wybiorą, mam nadzieję, że poznali satysfakcję, z własnoręcznie wykonanych łańcuszków szydełkowych i to uczucie pokieruje nimi w przyszłości.
A tu link do relacji na stronie Organizatora, czyli Biblioteka Kraków
